ค้นหาหมวดอักษร พ

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' พักตร, พักตร์ '

  พักตร, พักตร์  หมายถึง [พักตฺระ] (ราชา) น. หน้า, ใช้ว่า พระพักตร์. (ส. วกฺตฺร).

คำที่ใกล้เคียงกัน

• พักตรา

  (กลอน) น. หน้า.

• พักตรากฤติ

  [กฺริด] น. โฉมหน้า เช่น พักตรากฤติอันบริสุท ธิพบูและโสภา.(สมุทรโฆษ). (ส. พกฺตฺร + อากฺฤติ).

• พักตรา

  ดู พักตร, พักตร์.

• พักตรากฤติ

  ดู พักตร, พักตร์.

• พักตา

  น. ผู้พูด, ผู้กล่าว. (ส. วกฺตฺฤ; ป. วตฺตา).

• พักแพว

  น. ผักแพว. [ดู แพว (๑)].

• พักร

  [พัก] (โหร) ก. ย้อน, ถอยหลัง, เช่น ดาวนพเคราะห์เดินย้อนราศีเรียกว่า พักร. (รามเกียรติ์ ร. ๒). (ส. วกฺร).